บทที่ 41

เรน่าแทรกตัวเข้าไปนั่งที่เบาะหลังพร้อมกับเป้ใบเล็กของเธอ ทันทีที่เธอนั่งลง โลแกนก็พ่นลมหายใจอย่างดูถูกแล้วกลอกตาอย่างเห็นได้ชัด

“เหอะน่า เลิกทำตัวเป็นคนดีสมบูรณ์แบบสักที ฉันไม่ชอบคนอย่างเธอเลย” โลแกนพูดเสียงดังพอให้ทุกคนได้ยิน

“แล้วไงถ้าเธอเต้นบัลเลต์ได้ไม่กี่ท่า เธอคิดว่าตัวเองสมควรจะได้เป็นตัวแท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ